Hotel California

Zoals je in een vorige post al kon lezen, kregen wij van vrijdag 20 april tot en met maandag 30 april bezoekers over de vloer, namelijk mijn zus en Ilse haar moeder. Hier volgt een verslag van hun verblijf in Californië.

Op vrijdag arriveerden onze gasten in Los Angeles International Airport (LAX). Rond half 4 baanden we ons een weg doorheen het gelukkig goed bewegwijzerde mierennest richting Tom Bradley International Terminal. Na wat (on)geduldig wachten doken onze bezoekers op uit de ondergrondse gang, waar ze alle controles probleemloos hadden doorstaan. Ondanks het spitsuur viel het verkeer nogal mee en met de hulp van Agnes GPS brachten we hen in iets meer dan een uur naar hun ‘hotel’ in Irvine. Gelukkig was de chef-kok des huizes vooruitziend geweest, zodat we meteen aan tafel konden. De bezoekers waren uitgeput en vertrokken dan ook op tijd naar dromenland.

We hadden op voorhand afgesproken dat we het eerste weekend zouden gaan citytrippen in Los Angeles. Op zaterdag reden we met de nodige files door LA naar Santa Monica. Hoewel ze mooi weer voorspeld hadden, was het erg mistig en dus grijs. Na wat zoeken naar een parkeerplaats wandelden we eerst door Third Street Promenade, een autovrije winkelstraat in het hartje van Santa Monica met heel wat straatmuzikanten. Na wat kuieren en (window)shoppen wandelden we verder naar de pier. Dit is een vrij toeristische plek, met zelfs een pretparkje met onder andere een reuzenrad en een rollercoaster. De mooiste attractie is de houten carrousel uit 1922.

We zetten onze wandeling verder langs Muscle Beach en het International Chess Park, passeerden langs een muziek- en yogafestival en keerden terug naar de parking.

De tweede bezienswaardigheid op het programma was het Griffith Observatory. Smalle kronkelbaantjes brachten ons tot aan het astronomisch observatorium en planetarium op de top van Mount Hollywood. Hier hadden we een prachtig uitzicht over downtown Los Angeles en op het Hollywood-teken. Echt meer dan moeite waard.

Vervolgens reden we naar het hotel, checkten we aan een hoog tempo in, kleedden we ons om en gingen we iets eten, want ten laatste om 20u moesten we in het Pantages Theatre zijn, waar we naar ‘Billy Elliot The Musical’ gingen kijken. Het theater is een prachtig gebouw en de voorstelling (met muziek van Elton John) was wereldklasse.

Op zondag wandelden we – na een kort metroritje – via de Walk of Fame naar het Kodak Theatre. Waar we tijdens ons vorige bezoek aan LA geen tijd hadden voor een rondleiding in het theater, lukte dat nu wel. Best fascinerend om te zien en horen hoe alles verloopt bij de uitreiking van de Oscars. Foto’s nemen was ten strengste verboden, wat toch een beetje gek is voor een theater dat Kodak heet. De simpele reden ervoor is dat de televisiezender ABC het alleenrecht heeft op beelden in het theater (meteen ook de reden waarom alle interviews na de Oscars in een naburig hotel plaatsvinden).



Ze hadden de rode loper voor ons uitgerold.

Na de tour wandelden we naar het uitkijkpunt waar je het Hollywood-teken kon zien, maar de mist was een beetje een spelbreker. Daarna ging het verder naar het Chinese Theatre, waar de hand- en voetafdrukken van beroemde Hollywoodsterren staan afgedrukt in beton.

In de namiddag trokken we naar de Universal Studios. Omdat we het daar de vorige keer zo leuk vonden, wouden we dit zeker met onze bezoekers delen. Nadat we pannenkoeken gegeten hadden op de CityWalk, sprongen we op het trammetje voor de Studio Tour langs verschillende soundstages en buitenopnamesets. Daarna was het de beurt aan Shrek 4D, gevolgd door het Special Effects Stage. We sloten ons weekend in de City of Angels af met nog wat geslenter door het park en simpelweg genieten van de zon.

Belgische Brangelina op de vlucht voor paparazzi

Maandagvoormiddag regende het eventjes, maar Belgen zijn dat natuurlijk gewoon. Samen met de bezoekers maakte ik een wandeling langs enkele points of interest in University Hills: het zwembad en bijhorende jacuzzi, het Gabrielino-park, het Community Center en het stukje natuurgebied bovenop de heuvel.

In de namiddag nam Ilse vrijaf en wilden we onze gasten een mall laten zien. We kozen voor Fashion Island, de leukste en gezelligste van de drie grote winkelcentra hier in de buurt. Veel woorden heb ik hiervoor niet nodig: shoppen, shoppen, shoppen. Als afsluiter gingen we iets eten in de Cheesecake Factory.

Dinsdag was het hoog tijd om een bezoekje aan de campus te brengen, want na 3 dagen op Amerikaanse bodem hadden onze toeristen nog niet de kans gehad om Ilse haar tijdelijke werkplek te zien. Gelukkig voor ons moesten we zelf geen rondleiding geven, maar konden we rekenen op enkele vrijwilligers van het Student Center. Zij verzorgen elke middag een Campus Tour. Dit is een wandeling over de campus met de nodige tekst en uitleg, door studenten en meestal ook voor (toekomstige) studenten en hun ouders. De meeste feiten en weetjes wisten we gelukkig al, maar onze gidsen deden in ieder geval hun best om er een aangename wandeling van te maken. Het deed me een beetje denken aan de rondleidingen op Camillo Torres voor toekomstige studenten en hun ouders, maar dan zonder de pintjes. Een bijzonderheid hier was bovendien dat de gidsen de hele tijd achteruit stapten. Een prestatie. Na de campustour wandelden we nog langs het University Center en stapten de bezoekers in de jacuzzi.

Op woensdagochtend bracht ik onze toeristen naar het treinstation van Irvine, waar ze The Pacific Surfliner richting San Diego namen. Voor 2 dagen keerde de rust een beetje terug in ons appartementje. Wie meer wil horen over de wilde avonturen van Debby en Danny in San Diego, zal het hen zelf een keertje moeten vragen.

Van vrijdag tot zondag trokken we samen naar Palm Springs. Daarover binnenkort meer.